🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿🌷🌿
*ಪುಟ್ಟ ಸಹಾಯದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂತೋಷವಿದೆ!*
ಆ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಮಗಳಿಗೆ ‘ನೀನು ಇಂದಿನಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗ್ತೀಯಾ’ ಎಂದು ಬೇಗ ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು. ಅವರ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಪೇಟೆಗೆ ತಲುಪಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯ ಬೇಕಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟಿಗೆ ನಾನು ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದೇ ಸಡಗರ. ನಗುತ್ತಲೇ ಶಾಲೆಗೆ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಿ ನಡೆಸಿದಳು. ಅಂತೆಯೇ ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಕೂತಳು. ಕಿಟಕಿಯನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಶಾಲೆ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತದೋ, ಹೊಸ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಯಾವಾಗ ನೋಡುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿದ್ದಳು. ಅಂತು ಶಾಲೆಗೆ ತಲುಪಿದ್ದಾಯಿತು. ತನ್ನ ತರಗತಿಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತದ್ದು ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಅವಳನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುವವರೇ. ಇವರೆಲ್ಲ ಏಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಮಾತನಾಡಿದರೂ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಥವೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ.
ಬಡ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದ ಪುಟ್ಟಿ ಸಾಧಾರಣವಾದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಅವಳನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದರು. ಆಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿದ ಬ್ಯಾಗ್, ಅರ್ಧ ತುಂಡಾದ ಪೆನ್ಸಿಲ್ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿ ಉಳಿದ ಮಕ್ಕಳು ನಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಬಂದು ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರವೇ ಸರ್ಪ್ರೈಜ್ ಟೆಸ್ಟ್ ಒಂದನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಅದು ನಿನ್ನೆ ಮಾಡಿದ ಪಾಠದ ಕುರಿತಾಗಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟಿಗೆ ಇದಾವುದೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.
ಜಗತ್ತಿನ ಏಳು ಅದ್ಭುತಗಳನ್ನು ಹೆಸರಿಸಿ ಎಂಬುದು ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರಂತೆ ಪುಟ್ಟಿಯೂ ಉತ್ತರ ಬರೆಯತೊಡಗಿದಳು. ಅವಳ ಹಳೇ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಕಿ ಅಂದುಕೊಂಡರು. ಎಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳೂ ತಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ವಾಪಾಸ್ ನೀಡಿದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಗ್ರೇಟ್ ಪಿರಮಿಡ್ ಆಫ್ ಗಿಝಾ, ಲೀನಿಂಗ್ ಟವರ್ ಆಫ್ ಫಿಸಾ, ತಾಜ್ಮಹಲ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಉತ್ತರಗಳಿತ್ತು. ನಾನು ಮಾಡಿದ ಪಾಠವನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಕಿ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟಳು. ಪುಟ್ಟಿಯ ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಶಿಕ್ಷಕಿಗೆ ಮಾತೇ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ‘ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುವುದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳುವುದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸುವುದು, ನಗುವುದು, ಯೋಚಿಸುವುದು, ಕರುಣೆ ತೋರುವುದು, ಪ್ರೀತಿಸುವುದು. ಇವೇ ಜಗತ್ತಿನ ಏಳು ಅದ್ಭುತಗಳು’ ಎಂದಿತ್ತು. ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಮೌಲ್ಯಯುತ ವಸ್ತುಗಳೆಂದರೆ ಹೊರ ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೋ ತಾಣಗಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಒಳಗಿರುವ ಸುಂದರವಾದ ಪ್ರಪಂಚ, ಅದನ್ನು ಸವಿಯುವ ಗುಣ ಅಲ್ಲವೇ? ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಸಣ್ಣ ಸತ್ಯ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮೊಳಗಿರುವ ಅದ್ಭುತ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸದೇ ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಗೌರ್ ಗೋಪಾಲ್ ಪ್ರಭು
☘🌹☘🌹☘🌹☘🌹☘🌹☘
*ಪುಟ್ಟ ಸಹಾಯದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸಂತೋಷವಿದೆ!*
ಆ ದಿನ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಮಗಳಿಗೆ ‘ನೀನು ಇಂದಿನಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗ್ತೀಯಾ’ ಎಂದು ಬೇಗ ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು. ಅವರ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಪೇಟೆಗೆ ತಲುಪಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಸಮಯ ಬೇಕಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟಿಗೆ ನಾನು ದೊಡ್ಡ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎನ್ನುವುದೇ ಸಡಗರ. ನಗುತ್ತಲೇ ಶಾಲೆಗೆ ಹೊರಡಲು ತಯಾರಿ ನಡೆಸಿದಳು. ಅಂತೆಯೇ ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಕೂತಳು. ಕಿಟಕಿಯನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಶಾಲೆ ಯಾವಾಗ ಬರುತ್ತದೋ, ಹೊಸ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಯಾವಾಗ ನೋಡುತ್ತೇನೋ ಎಂಬ ಉತ್ಸಾಹದಲ್ಲಿದ್ದಳು. ಅಂತು ಶಾಲೆಗೆ ತಲುಪಿದ್ದಾಯಿತು. ತನ್ನ ತರಗತಿಗೆ ಬಂದು ಕುಳಿತದ್ದು ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಯಾರೊಬ್ಬರೂ ಅವಳನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಎಲ್ಲರೂ ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗುವವರೇ. ಇವರೆಲ್ಲ ಏಕೆ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಮಾತನಾಡಿದರೂ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅರ್ಥವೇ ಆಗಲಿಲ್ಲ.
ಬಡ ಕುಟುಂಬದಿಂದ ಬಂದ ಪುಟ್ಟಿ ಸಾಧಾರಣವಾದ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದಳು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಮಕ್ಕಳು ಅವಳನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದರು. ಆಕೆಯ ಬಣ್ಣ ಮಾಸಿದ ಬ್ಯಾಗ್, ಅರ್ಧ ತುಂಡಾದ ಪೆನ್ಸಿಲ್ ಇವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡಿ ಉಳಿದ ಮಕ್ಕಳು ನಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಶಿಕ್ಷಕಿ ಬಂದು ಪುಟ್ಟಿಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಪರಿಚಯಿಸಿದರು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರವೇ ಸರ್ಪ್ರೈಜ್ ಟೆಸ್ಟ್ ಒಂದನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಅದು ನಿನ್ನೆ ಮಾಡಿದ ಪಾಠದ ಕುರಿತಾಗಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟಿಗೆ ಇದಾವುದೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.
ಜಗತ್ತಿನ ಏಳು ಅದ್ಭುತಗಳನ್ನು ಹೆಸರಿಸಿ ಎಂಬುದು ಪ್ರಶ್ನೆಯಾಗಿತ್ತು. ಎಲ್ಲರಂತೆ ಪುಟ್ಟಿಯೂ ಉತ್ತರ ಬರೆಯತೊಡಗಿದಳು. ಅವಳ ಹಳೇ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಕಿ ಅಂದುಕೊಂಡರು. ಎಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳೂ ತಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ವಾಪಾಸ್ ನೀಡಿದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಗ್ರೇಟ್ ಪಿರಮಿಡ್ ಆಫ್ ಗಿಝಾ, ಲೀನಿಂಗ್ ಟವರ್ ಆಫ್ ಫಿಸಾ, ತಾಜ್ಮಹಲ್ ಇತ್ಯಾದಿ ಉತ್ತರಗಳಿತ್ತು. ನಾನು ಮಾಡಿದ ಪಾಠವನ್ನು ಮಕ್ಕಳು ನೆನಪಿನಲ್ಲಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಶಿಕ್ಷಕಿ ಖುಷಿ ಪಟ್ಟಳು. ಪುಟ್ಟಿಯ ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬಾಕಿ ಇತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಉತ್ತರಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಶಿಕ್ಷಕಿಗೆ ಮಾತೇ ಹೊರಡಲಿಲ್ಲ.
ಉತ್ತರ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ‘ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುವುದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೇಳುವುದು, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅನುಭವಿಸುವುದು, ನಗುವುದು, ಯೋಚಿಸುವುದು, ಕರುಣೆ ತೋರುವುದು, ಪ್ರೀತಿಸುವುದು. ಇವೇ ಜಗತ್ತಿನ ಏಳು ಅದ್ಭುತಗಳು’ ಎಂದಿತ್ತು. ಜಗತ್ತಿನ ಅತ್ಯಂತ ಮೌಲ್ಯಯುತ ವಸ್ತುಗಳೆಂದರೆ ಹೊರ ಪ್ರಪಂಚದ ಯಾವುದೋ ತಾಣಗಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಒಳಗಿರುವ ಸುಂದರವಾದ ಪ್ರಪಂಚ, ಅದನ್ನು ಸವಿಯುವ ಗುಣ ಅಲ್ಲವೇ? ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಸಣ್ಣ ಸತ್ಯ ನಮಗೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮೊಳಗಿರುವ ಅದ್ಭುತ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸದೇ ಎಲ್ಲೋ ಹೊರಗೆ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದನಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇ?
ಗೌರ್ ಗೋಪಾಲ್ ಪ್ರಭು
☘🌹☘🌹☘🌹☘🌹☘🌹☘
No comments:
Post a Comment