ವಸ್ತುಗಳ ಜತೆಗಿರುವ ಖುಷಿ ಕ್ಷಣಿಕ

🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹🔹

ಅಜ್ಜಿಯೊಬ್ಬರು ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಯಾವುದೋ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಬೇರೆಲ್ಲಿಗೋ ಪ್ರಯಾಣಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ಆಕೆಗೆ ಒಂದು ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಕಲ್ಲು ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಬ್ಯಾಗಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಪ್ರಯಾಣ ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು. ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಕುಳಿತಾಗ, ತರುಣ ಯುವಕನೊಬ್ಬ ಅವರ ಪಕ್ಕ ಕೂತ. ಆತ ಬಸ್ ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿದ್ದ. ಹಸಿದವನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದ. ಅಂತೂ ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟು ಅಜ್ಜಿಯ ಬಳಿ ‘ತಿನ್ನಲು ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೇ?’ ಕೇಳಿದ. ಅಜ್ಜಿ ತನ್ನ ಬಳಿ ಏನಿದೆ ಎಂದು ನೋಡಲು ಬ್ಯಾಗ್‌ನನ್ನು ತೆಗೆದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಆ ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಕಲ್ಲು ಕಾಣಿಸಿತು. ಆಗ ಆ ಯುವಕ ಈ ಕಲ್ಲನ್ನು ನನಗೆ ನೀಡಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಜ್ಜಿ ಮರುಮಾತಾಡದೇ ಕಲ್ಲನ್ನು ನೀಡಿದಳು. ಇದನ್ನು ಮಾರಿಕೊಂಡರೆ ಜೀವನವಿಡೀ ಕೂತು ತಿನ್ನುವಷ್ಟು ಹಣ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಖುಷಿ ಪಟ್ಟ.

ಕೆಲ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅಜ್ಜಿ ಬಸ್ ಇಳಿದು ತನ್ನ ದಾರಿ ಹುಡುಕಿ ಹೊರಟಳು. ಇದಾದ ದಿನಗಳ ನಂತರ ಆ ಹುಡುಗ ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಹುಡುಕತೊಡಗಿದ. ಜತೆಗೆ ಆ ಕಲ್ಲೂ ಇತ್ತು. ಎಷ್ಟು ಹುಡುಕಿದರೂ ಅಜ್ಜಿ ಸಿಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ನೆನಪಾಯಿತು ಅಜ್ಜಿ ಹಿಮಾಲಯದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂದು. ಅಜ್ಜಿಯನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಗೂ ಹೋದ. ಕೊನೆಗೂ ಅಜ್ಜಿ ಅವನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದರು. ಅಜ್ಜಿಯ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಕಲ್ಲನ್ನು ವಾಪಸ್ ನೀಡಿದ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಜ್ಜಿ ‘ ಇದನ್ನು ಏಕೆ ನನಗೆ ವಾಪಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೀಯ?’ ಎಂದರು. ಅದಕ್ಕೆ ಆತ ‘ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಇನ್ನೊಂದಿದೆ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಬಂದೆ’ ಎಂದ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಜ್ಜಿ ‘ ಇಲ್ಲಪ್ಪಾ ನನ್ನ ಬಳಿ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಬೆಲೆಬಾಳುವುದು ಏನೂ ಇಲ್ಲ’ ಎಂದಳು. ಅದಕ್ಕೆ ಆತ ‘ ಇಷ್ಟು ಬೆಲೆ ಬಾಳುವ ವಸ್ತುವನ್ನು ಕೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಯಾರೋ ದಾರಿಹೋಕನಿಗೆ ನೀಡುತ್ತೀರಿ ಎಂದರೆ ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಎಷ್ಟು ವಿಶಾಲವಾದ್ದು, ಆ ಉದಾರ ಬುದ್ಧಿ ನನಗೆ ಬೇಕು. ಅದನ್ನು ನಿಮ್ಮ ಜತೆಗಿದ್ದರೆ ನಾನು ಕಲಿಯುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದ.

ವಸ್ತುಗಳ ಜತೆಗಿರುವ ಖುಷಿ ಕ್ಷಣಿಕ. ಅವು ನಮ್ಮ ಇಂದಿರುತ್ತವೆ ನಾಳೆ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬರನ್ನು ನೋಡಿ ಅವರ ಬಳಿ ಇರುವ ಆ ವಸ್ತು ನನಗೂ ಬೇಕು ಎಂದುಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ. ಅವರಲ್ಲಿರುವ ಒಳ್ಳೆ ಗುಣ ನೋಡಿ, ಈ ಗುಣವನ್ನು ನಾನೂ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡರೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ಇನ್ನೂ ಸುಂದರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆಲೋಚಿಸಿ. ವಸ್ತುಗಳು ಯಾವಾಗ ಬೇಕಾದರೂ ನಿಮ್ಮ ಕೈತಪ್ಪಬಹುದು. ಆದರೆ ನೀವು ಅವರಿಂದ ಕಲಿತ ಒಳ್ಳೆ ಗುಣಗಳು ನೀವು ಸಾಯುವವರೆಗೂ ನಿಮ್ಮ ಜತೆಯೇ ಇರುತ್ತವೆ.

***

🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸